آنچه درباره تست HPV و زگیل‌های تناسلی باید بدانیم

HPV چیست؟

HPV مخفف ویروس پاپیلومای انسانی است. بیش از ۱۵۰ نوع ویروس در گروه ویروس HPV وجود دارد و به هر ویروس HPV یک عدد داده می‌شود که نوع HPV با آن مشخص می‌شود. ویروس‌های HPV پاپیلوماویروس نامیده می‌شوند زیرا برخی از انواع HPV باعث ایجاد پاپیلوم (زگیل) می‌شوند که تومورهای غیرسرطانی هستند. اما برخی از انواع HPV به عنوان عامل سرطان شناخته شده‌اند؛ به طور مثال، سرطان‌های دهانه رحم، واژن، فرج (ناحیه بیرونی واژن)، آلت تناسلی، مقعد و قسمت‌هایی از دهان و گلو.

HPV‌ها فقط در سلول‌های خاصی به نام سلول‌های اپیتلیال سنگفرشی جذب می‌شوند و می‌توانند زندگی کنند. این سلول‌ها در سطح پوست و روی سطوح مرطوب (موسوم به سطوح مخاطی) وجود دارند، مانند:

• واژن، دهانه رحم، فرج (منطقه بیرونی واژن) و مقعد
• پوست ختنه‌گاه داخلی و مجرای ادرار آلت تناسلی
• پوشش داخلی بینی، دهان و گلو
• نای و برونش‌ها (لوله‌های تنفسی کوچک‌تر که از نای منشعب می‌شوند)
• پلک‌های داخلی

انواع HPV پوستی

اکثر HPV‌ها، «HPV پوستی» نامیده می‌شوند زیرا باعث ایجاد زگیل روی پوست مانند بازوها، سینه، دست‌ها و پاها می‌شوند که جزو زگیل‌های معمولی هستند نه زگیل‌های تناسلی.

انواع HPV مخاطی (دستگاه تناسلی)

بقیه‌ی انواع HPV، از نوع مخاطی در نظر گرفته می‌شوند زیرا به سلول‌های روی سطوح مخاطی حمله کرده و در آن‌ها زندگی می‌کنند. HPV مخاطی جزو «HPV تناسلی» (یا آنوژنیتال) است زیرا اغلب ناحیه مقعد و دستگاه تناسلی را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند؛ همچنین می‌تواند پوشش داخلی دهان و گلو را آلوده کند. انواع HPV مخاطی معمولاً در پوست یا هر قسمت دیگری از بدن به جز سطوح مخاطی رشد نمی‌کنند.

انواع HPV مخاطی (تناسلی) کم‌خطر: انواعی از HPV که تمایل به ایجاد زگیل دارند و به ندرت باعث ایجاد سرطان می‌شوند، انواع کم‌خطر نامیده می‌شوند. عفونت HPV تناسلی کم‌خطر باعث ایجاد زگیل‌های گل کلمی شکل در ناحیه تناسلی، مقعد و اطراف آن می‌شود. در خانم‌ها، زگیل‌ها ممکن است در مناطقی ظاهر شوند که همیشه مورد توجه قرار نمی‌گیرند، مانند دهانه رحم و واژن.

انواع HPV مخاطی (تناسلی) پرخطر: انواع HPV که می‌توانند باعث سرطان شوند، انواع پرخطر نامیده می‌شوند. این نوع HPVها با سرطان‌های خاصی مرتبط هستند. پزشکان در مورد تغییرات سلولی و پیش سرطان‌هایی که این نوع HPV‌ها ایجاد می‌کنند نگران هستند، زیرا احتمال تبدیل شدن آن‌ها به سرطان در طول زمان بیشتر است.

چگونه به HPV مبتلا می‌شویم؟

HPV مخاطی (تناسلی) عمدتاً از طریق تماس مستقیم پوست با پوست در طول ارتباط جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی پخش می‌شود. این نوع ویروس از طریق خون یا مایعات بدن پخش نمی‌شود. حتی زمانی که فرد مبتلا هیچ علائم و نشانه‌های قابل‌مشاهده‌ای نداشته باشد، می‌تواند سرایت کند.

هر فردی که ارتباط جنسی داشته می‌تواند به HPV مبتلا شود، حتی اگر فقط با یک نفر باشد، اما احتمال عفونت در افرادی که شرکای جنسی زیادی داشته‌اند بیشتر است.

این ویروس همچنین می‌تواند از طریق تماس تناسلی بدون رابطه جنسی منتقل شود، اما این مورد شایع نیست. بروز HPV دهان-تناسلی و دست-تناسلی در برخی از انواع HPV تناسلی گزارش شده است. ممکن است راه‌های دیگری برای آلوده شدن به HPV وجود داشته باشد که هنوز مشخص نیست.

HPV از طرق زیر منتقل نمی‌شود:

• صندلی توالت
• در آغوش گرفتن یا گرفتن دست‌ها
• شنا در استخر یا جکوزی
• به اشتراک گذاشتن غذا یا ظروف
• کثیف بودن و عدم‌رعایت بهداشت فردی

انتقال از مادر به نوزاد در هنگام تولد نادر است، اما ممکن است اتفاق بیفتد. در این صورت می‌تواند باعث ایجاد زگیل (پاپیلوم) در لوله‌های تنفسی (نای و برونش) و ریه‌های نوزاد شود که به آن پاپیلوماتوز تنفسی می‌گویند. این پاپیلوم‌ها همچنین می‌توانند در تارهای صوتی رشد کنند که به آن پاپیلوماتوز حنجره می‌گویند. هر دو نوع عفونت می‌توانند مشکلات مادام‌العمر ایجاد کنند.

تفاوت HPV و تبخال چیست؟

هرپس و HPV هر دو ویروس‌هایی هستند که روی پوست ایجاد می‌شوند، اما یکسان نیستند. HPV توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود در حالی که تبخال توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود. تبخال می‌تواند موجب ایجاد زخم در داخل یا اطراف دهان و روی اندام تناسلی شود. HPV اغلب علائمی ندارد اما می‌تواند باعث زگیل تناسلی شود و انواع خاصی می‌تواند باعث سرطان شود.

ابتلا به HPV چقدر معمول است و چه کسی به آن مبتلا می‌شود؟

HPV یک ویروس بسیار شایع است؛ برخی از پزشکان فکر می‌کنند که تقریباً به اندازه ویروس سرماخوردگی رایج است. مرکز کنترل بیماری‌ها در آمریکا (CDC) تخمین می‌زند که در حال حاضر حدود 43میلیون نفر در ایالات متحده به HPV آلوده هستند و حدود 13میلیون نفر در آمریکا هر ساله به یک عفونت جدید HPV مبتلا می‌شوند.

اکثر افرادی که ارتباط جنسی داشته‌اند حداقل به یک نوع HPV تناسلی در برخی از مراحل زندگی خود مبتلا می‌شوند. حتی افرادی که در طول زندگی خود فقط با یک نفر رابطه جنسی داشته‌اند نیز ممکن است به HPV مبتلا شوند.

در بیشتر افراد، بدن به‌خودیِ‌خود عفونت را از بین می‌برد اما گاهی اوقات، عفونت از بین نمی‌رود. عفونت مزمن یا طولانی‌مدت، به ویژه عفونت ناشی از انواع پرخطر HPV، می‌تواند در طول زمان باعث سرطان شود.

آیا می‌توان از ابتلا به HPV جلوگیری کرد؟

HPV بسیار رایج است، بنابراین تنها راه برای جلوگیری از آلوده شدن این است که به طور کامل از تماس نواحی بدن که ممکن است عفونی شوند (دهان، مقعد و اندام تناسلی) با مناطق دیگر بدن خودداری کنید. به بیان دیگر، عدم‌رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی لازم است و همچنین نباید اجازه دهید که آن قسمت‌ها با پوست شخص دیگری تماس پیدا کند.

واکسن‌های HPV می‌توانند از عفونت با انواع HPV که احتمال ایجاد سرطان و زگیل تناسلی را دارند، جلوگیری کنند، هرچند که تزریق واکسن‌ها در سنین پایین (بین ۹ تا ۱۲ سالگی) مؤثرتر هستند.

محدود کردن تعداد شرکای جنسی و اجتناب از داشتن ارتباط جنسی با افرادی که شرکای جنسی زیادی داشته‌اند می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به HPV تناسلی کمک کند. اما HPV بسیار رایج است، بنابراین داشتن ارتباط جنسی حتی با یک فرد می‌تواند شما را در معرض خطر قرار دهد.

کاندوم می‌تواند تا حدودی از عفونت HPV جلوگیری کند، اما HPV ممکن است روی پوست قسمتی باشد که توسط کاندوم پوشانده نشده است. هر بار باید از کاندوم از ابتدا تا انتها استفاده شود. ویروس می‌تواند در طی تماس مستقیم پوست به پوست قبل از پوشیدن کاندوم پخش شود زیرا کاندوم مردانه از کل ناحیه تناسلی محافظت نمی‌کند، به خصوص برای خانم‌ها. کاندوم خانم‌ها بیشتر قسمت فرج را می‌پوشاند، اما از نظر توانایی برای محافظت در برابر HPV به‌دقت مورد مطالعه قرار نگرفته است. با این حال، کاندوم برای محافظت در برابر سایر عفونت‌هایی که از طریق فعالیت جنسی منتقل می‌شوند، بسیار مفید است.

معمولاً نمی‌توان تشخیص داد که چه کسی عفونت HPV مخاطی دارد. HPV آنقدر شایع است که حتی استفاده از این اقدامات تضمین نمی‌کند که فرد مبتلا نمی‌شود، اما قطعاً می‌تواند به کاهش خطر کمک کند.

علائم HPV

اکثر بیماران نمی‌دانند که HPV دارند زیرا هیچ علامتی ندارند. در اکثر افراد، سیستم ایمنی بدن آنها به ویروس حمله می‌کند و عفونت HPV را معمولا در عرض 2 سال از بین می‌برد. این امر در مورد انواع پرخطر و کم‌خطر HPV صادق است. اما گاهی اوقات عفونت‌های HPV توسط بدن از بین نمی‌روند.

عفونت به نوع پرخطر HPV معمولاً هیچ علامتی ندارد اما این نوع HPV می‌تواند منجر به تغییرات سلولی شود که با گذشت زمان ممکن است به سرطان تبدیل شود.

عفونت به نوع کم‌خطر HPV می‌تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی شود. زگیل تناسلی ممکن است در عرض چند هفته یا چند ماه پس از رابطه با فرد مبتلا به HPV ظاهر شود. زگیل‌‌ها نیز ممکن است سال‌ها پس از رابطه ظاهر شوند، اما این اتفاق نادر است. زگیل‌ها معمولاً شبیه برجستگی‌های کوچک یا گروهی از برجستگی‌ها در ناحیه تناسلی هستند. آن‌ها می‌توانند کوچک یا بزرگ، برجسته یا مسطح و یا به شکل گل کلم باشند. زگیل تناسلی ممکن است از بین برود، ممکن است باقی بماند و تغییر نکند، و یا ممکن است اندازه یا تعداد آنها افزایش یابد. زگیل‌های ناشی از انواع HPV کم‌خطر، به‌ندرت به سرطان تبدیل می شوند.

آیا می‌توان HPV را درمان کرد؟

فعلا هیچ درمانی برای از بین بردن خود ویروس وجود ندارد. بیشتر عفونت‌های HPV تناسلی با کمک سیستم ایمنی فرد از بین می‌روند.

اگرچه خود HPV قابل‌درمان نیست اما تغییرات سلولی ناشی از عفونت HPV قابل برطرف کردن است. به عنوان مثال، زگیل تناسلی قابل‌درمان است. تغییرات سلولی پیش‌سرطانیِ ناشی از HPV را می‌توان با آزمایش پاپ اسمیر پیدا و درمان کرد. سرطان‌های سر و گردن، دهانه رحم، مقعد و دستگاه تناسلی نیز قابل‌درمان هستند.

آزمایش برای HPV

تفاوت بین آزمایش HPV و آزمایش پاپ اسمیر چیست؟

تست HPV و تست پاپ اسمیر به یک صورت انجام می‌شوند. کارشناس آزمایشگاه، از یک ابزار خاص برای برداشتن سلول‌ها از دهانه رحم استفاده می‌کند.

HPV ویروسی است که می‌تواند باعث تغییرات سلولی در دهانه رحم شود. تست HPV برای تشخیص عفونت دهانه رحم توسط انواع HPV پرخطر که احتمال بیشتری برای ایجاد پیش سرطان و سرطان دهانه رحم دارند انجام می‌شود. این آزمایش را می‌توان به تنهایی یا همزمان با تست پاپ اسمیر انجام داد تا خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم مشخص شود. انجمن سرطان آمریکا، آزمایش اولیه HPV را به عنوان روش ترجیحی برای غربالگری سرطان دهانه رحم یا پیش‌سرطان در افراد 25 تا 65 ساله توصیه می‌کند. آزمایش HPV اولیه یک آزمایش HPV است که به تنهایی برای غربالگری انجام می‌شود. سازمان غذا و داروی ایالات متحده آزمایش‌های خاصی را به عنوان آزمایش‌های اولیه HPV تأیید کرده است.

از تست پاپ اسمیر برای یافتن تغییرات سلولی یا سلول‌های غیرطبیعی در دهانه رحم استفاده می‌شود؛ این سلول‌های غیرطبیعی ممکن است پیش‌سرطانی یا سرطانی باشند، اما ممکن است چیزهای دیگری نیز باشند. سلول‌های دهانه رحم به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند و به دقت بررسی می‌شوند تا ببینند آیا سلول‌ها طبیعی هستند یا تغییرات چشمگیر دارند.

از آنجا که انجام آزمایش HPV اولیه ممکن است در همه جا امکان‌پذیر نباشد، آزمایش همزمان هر 5 سال، یا آزمایش پاپ اسمیر هر 3 سال یک بار گزینه‌های خوبی هستند زیرا همه آن‌ها در یافتن سرطان و پیش‌سرطان کارایی دارند. تست HPV اولیه در پیشگیری از سرطان دهانه رحم، بهتر از آزمایش پاپ اسمیر است که به تنهایی انجام می‌شود. مهم‌ترین چیزی که باید به خاطر بسپارید این است که به طور منظم غربالگری شوید؛ مهم نیست کدام آزمایش را انجام می‌دهید.

آزمایش قسمت‌های دیگر بدن چگونه است؟

FDA آمریکا فقط آزمایش‌هایی را برای یافتن HPV در دهانه رحم است تأیید کرده است، که در آن اگر عفونت باعث رشد غیرطبیعی سلول شود، می‌توان نتایج مثبت را با آزمایش‌های اضافی و درمان فوری کنترل کرد. اگرچه ممکن است از تست‌های HPV در مطالعات تحقیقاتی برای یافتن HPV در سایر قسمت‌ها استفاده کرد، اما هیچ راه اثبات‌شده‌ای برای کنترل موارد مثبت وجود ندارد. همچنین، دقت خود آزمایش تحت‌تأثیر قسمتی که نمونه از آن گرفته شده است و نحوه نمونه‌برداری از آن قرار دارد.

در نهایت، هیچ آزمایش مفیدی برای تشخیص «وضعیت HPV» یک فرد وجود ندارد، زیرا نتیجه آزمایش HPV می‌تواند پس از چند ماه یا چند سال مبارزه بدن با ویروس، دچار تغییر شود.

اگر HPV از بین برود، امکان ابتلای مجدد وجود دارد؟

انواع مختلفی از HPV وجود دارد. ممکن است به یک نوع مبتلا شوید و از بین برود. ممکن است به نوع دیگری مبتلا شوید و همچنین احتمال ابتلا مجدد به همان نوع را دارید، اما احتمال این حالت، کمتر است.

آیا HPV بر بارداری یا نوزاد تأثیر می‌گذارد؟

عفونت HPV مستقیماً بر احتمال باردار شدن تأثیر نمی‌گذارد.

اگر عفونت HPV منجر به تغییرات دهانه رحم شود که نیاز به درمان داشته باشد، درمان بر احتمال باردار شدن تأثیر نمی‌گذارد. اگر درمان‌ها و بیوپسی‌های زیادی داشته باشید، خطر زایمان زودرس و نوزادان کم‌وزن بیشتر می‌شود.

HPV به‌ندرت از مادر به جنین منتقل می‌شود. موارد نادری که این اتفاق افتاده است مربوط به انواع HPV که باعث سرطان می‌شود نیست.