پزشک این آزمایش را برای جلوگیری از شروع بیماری کلیوی و آگاهی از شدت بیماری کلیوی موجود، تجویز می‌کند.

پزشک ممکن است از eGFR برای نظارت بر سلامت کلیه‌ها در صورت مصرف دارو یا درمان خاص استفاده کند. برخی بیماری‌ها، خطر ابتلا به مشکلات کلیوی را افزایش می‌دهند. این شرایط عبارت‌اند از:

• نقایص مادرزادی که بر عملکرد کلیه تأثیر می‌گذارند
• بیماری عروق کرونر یا بیماری قلبی
• دیابت
• سابقه‌ی خانوادگی بیماری کلیوی
• عفونت‌های مکرر دستگاه ادراری (UTIs)
• انسداد ادرار
• فشار خون بالا
• سیگار کشیدن
• چاقی

• چکاپ کلیه‌ها حداقل یک‌بار در سال: پزشک برای یافتن نرخ فیلتراسیون گلومرولی از نمونه‌ی خونی ساده استفاده می‌کند. آن‌ها همچنین ممکن است نسبت کراتینین به آلبومین (UACR) را نیز به دست آورند، که وجود پروتئین در ادرار را نشان می‌دهد. وجود پروتئین در ادرار نشان‌دهنده‌ی آسیب کلیوی است.
• کنترل فشار خون درصورت داشتن فشارخون بالا
• کنترل قندخون درصورت داشتن دیابت
• خودداری از مصرف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، (NSAIDs) مثل ایبوپروفن و ناپروکسین درصورت داشتن بیماری کلیوی مزمن (CKD)
• عدم مصرف سیگار
• ورزش‌کردن و استفاده از رژیم‌ غذایی سالم که نمک، چربی‌های اشباع و گلوکز کمی داشته و حاوی میوه، سبزیجات، غلات، گوشت بدون چربی و ماهی باشد.
• کنترل وزن و جلوگیری از افزایش وزن
• مشورت با پزشک، قبل از مصرف مکمل‌های ویتامینی، مواد معدنی، مکمل‌های افزایش وزن یا بدن‌سازی و مکمل‌های گیاهی
• اطمینان از این‌که دوز مصرفی داروها برای سن، جنسیت و شما مناسب است.

این آزمایش به پزشک کمک می‌کند تا بیماری‌های مرتبط با کلیه و بیماری‌های کلیوی را تشخیص دهد. کلیه، بخشی از سیستم ادراری است. بیماری کلیوی زمانی ایجاد می‌شود که یک یا هر دو کلیه آسیب دیده باشند. اگر بیماری کلیوی داشته باشید، نرخ فیلتراسیون گلومرولی در کلیه کاهش پیدا می‌کند؛ در نتیجه، مواد سمی و خطرناک در خون تجمع پیدا می‌کنند.

علائم بیماری کلیوی مثل ادرار مکرر و گرفتگی عضلات، ممکن است تا زمانی‌که ۴۰ درصد از عملکرد کلیه از بین نرفته، بروز نکنند. نرخ فیلتراسیون گلومرولی کمک می‌کند تا بیماری زودتر تشخیص داده شده و روند درمانی سریع‌تر آغاز شود. در این حالت، آسیب کلیوی متوقف یا کندتر می‌شود.

مرحله اول: (eGFR بالاتر از ۹۰) نشان‌دهنده‌ی آسیب کلیوی خفیف است که در آن، کلیه عملکرد نرمال خود را دارد.

مرحله دوم: (eGFR بین ۶۰ تا ۸۹) نشان‌دهنده‌ی افزایش آسیب کلیوی نسبت به مرحله یک است، اما همچنان کلیه عملکرد مناسب خود را دارد.

مرحله سوم: (eGFR بین ۳۰ تا ۵۹) نشان‌دهنده‌ی کاهش عملکرد کلیه است که ممکن است بیمار علائمی را نیز تجربه کند.

مرحله چهارم: (eGFR بین ۱۵ تا ۲۹) نشان‌دهنده‌ی عملکرد ضعیف کلیه، همراه با آسیب متوسط تا شدید کلیوی است.

مرحله پنجم: (eGFR کمتر از ۱۵) نشان‌دهنده‌ی نارسایی کلیوی است. این یعنی ۱۵٪ از کلیه فعالیت می‌کند. این مرحله از بیماری بسیار جدی است و می‌تواند کشنده باشد. در این مرحه دیالیز یا پیوند کلیه انجام می‌شود.

بیماری کلیوی در مراحل حادتر چه علائمی دارد که نیازمند آزمایش eGFR است؟

• دفع ادرار بیشتر یا کمتر‌از‌حد معمول
• خارش
• خستگی
• تورم در بازوها، پاها یا پاها
• گرفتگی عضلات
• تهوع و استفراغ
• از دست دادن اشتها