اگرچه ما هنوز هم با کووید ۱۹ سروکار داریم، اخیراً نوعی بیماری عفونی و مسری دیگری به نام آبله‌ی میمون، ظاهر شده‌است. در تیرماه، سازمان بهداشت جهانی، آبله‌ی میمون را یک خطر جهانی برای سلامت عموم مردم معرفی کرد. اخیراً جو بایدن، تیمی را برای مقابله با شیوع آبله‌ی میمون به کار گرفته‌است و کاخ سفید این بیماری را به‌عنوان خطر ملی برای سلامت افراد معرفی کرده‌است. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تا به امروز، بیش از ۷۰۰۰ مورد مبتلا به آبله‌ی میمون در ایالات متحده آمریکا وجود داشته است.
بااین‌حال با افزایش مبتلایان به آبله‌ی میمون، اطلاعات درستی درمورد این بیماری در دسترس نیست. اما آیا آبله‌ی میمون نیز مشابه کووید ۱۹ است؟ پاسخ این سؤال منفی است. مطمئناً باید آگاهی کافی را از این بیماری به دست آورد. اما، خوشبختانه آبله‌ی میمون «قابلیت انفجار کووید» را ندارد، به این معنی که در آبله‌ی میمون موارد بیماری شدید، مرگ‌ومیر و سرایت بسیار کم بوده‌اند.
اما یکی از دلایلی که درک چگونگی انتقال آبله‌ی میمون، علائم ویروس، نحوه‌ی درمان و پیشگیری از آن را برای شما مهم می‌کند، این است که شما نمی‌خواهید به بیماری آبله‌ی میمون مبتلا شوید.
حالا چند باور اشتباه در مورد بیماری آبله‌ی میمون را با یکدیگر بررسی می‌کنیم:
اشتباه ۱: آبله‌ی میمون یک بیماری جدید است.
بر اساس گزارش CDC، آبله‌ی میمون برای نخستین‌بار در سال ۱۹۵۸ کشف شد. دو نوع شیوع از این بیماری که توسط یک ویروس از خانواده‌ی آبله ایجاد می‌شود، در میمون‌هایی که برای کارهای تحقیقاتی نگه‌داری می‌شدند، کشف شدند. اولین مورد انسانی مبتلا به آبله‌ی میمون در سال ۱۹۷۰ شناسایی شد. قبل از شیوع بیماری در سال ۲۰۲۲، بیشتر مبتلایان به آبله‌ی میمون در کشورهایی مثل آفریقای مرکزی و غربی و یا در میان افرادی حضور داشتند که اخیراً به کشورهایی سفر کرده بودند که این بیماری در آن‌ها شایع بود.
اشتباه ۲: تنها علامت آبله‌ی میمون، بثورات پوستی است.
بثورات پوستی از رایج‌ترین علائم آبله‌ی میمون است که شما درباره آن شنیده‌اید. این بیماری مطمئناً سبب ضایعات پوستی می‌شود اما این تمام ماجرا نیست. بنا بر گزارش CDC، علائم آن شامل موارد زیر می‌شود:
- تب
- سردرد
- دردهای عضلانی و کمردرد
- تورم غدد لنفاوی
- لرز
- فرسودگی
- گلودرد، گرفتگی بینی یا سرفه
- بثورات جوش یا تاول‌مانند در ناحیه‌ی تناسلی، مقعد، دست‌ها، پاها، قفسه‌ی سینه، صورت یا دهان که ممکن است خارش یا درد داشته باشند. بثورات مراحلی از جمله پوسته‌پوسته شدن و در نهایت بهبودی را طی خواهند کرد.
علائم اولیه‌ی معمولاً شبیه سرماخوردگی هستند. هنگامی که بثورات ایجاد می‌شوند، آبله‌ی میمون می‌تواند به‌راحتی گسترش شود. بیماری فرد مبتلا به آبله‌ی میمون که دارای بثورات است، از زمان ظهور بثورات تا زمانی که آن‌ها پوسته‌پوسته شوند، از طریق تماس پوست با پوست بسیار مسری است.
بنا بر گفته CDC، معمولاً علائم بیماری سه هفته بعد از قرارگیری در معرض ویروس، شروع می‌شوند و مدت زمان بیماری می‌تواند دو تا چهار هفته باشد. برخی از افراد در یک یا دو هفته‌ی اول عفونت، بدون علائم باقی می‌مانند و دانشمندان در تلاش‌اند تا متوجه شوند که فرد فاقد علائم می‌تواند ویروس را منتشر کند یا خیر. به‌هرحال، هنگامی که بثورات در فردی ظاهر می‌شوند، بیماری او مسری خواهد بود.
اشتباه ۳: تشخیص ابتلا به آبله‌ی میمون آسان است.
بثورات آبله‌ی میمون می‌توانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند. ممکن است در ابتدا مانند نیش یک حشره به نظر برسد و خارش‌دار باشد. اما نیش حشرات در ابتدا متورم (برجسته) هستند و پس از بهبودی، صاف می‌شوند. درحالی‌که، بثورات آبله‌ی میمون با ظاهری صاف شروع و سپس برجسته و پُر از مایع می‌شوند (تغییری که می‌تواند تا یک هفته طول بکشد). این بثورات ممکن است خارش و درد نیز داشته باشند، اما ضایعات در نهایت پوسته‌پوسته می‌شوند و ناپدید می‌گردند.
یک ویژگی منحصربه‌فرد بثورات آبله‌ی میمون این است که زخم‌ها به نظر می‌رسند دارای یک فرورفتگی کوچک هستند (بخشی که به نظر می‌رسد در مرکز فرو می‌رود). آن‌ها همانند سایر بثورات پوستی با یکدیگر ترکیب نمی‌شوند.
اگر شما در معرض این نوع بیماری قرار گرفتید یا علائم بثورات پوستی در شما ظاهر شد، با پزشک خود تماس بگیرید. بنا بر گفته‌ی سازمان بهداشت جهانی، پزشک شما ممکن است یک نمونه‌ی بافتی از ضایعه‌ی باز را برای انجام آزمایش‌های مربوط به تشخیص آبله‌ی میمون به آزمایشگاه بفرستد. بااین‌حال، سطوح خانه را ضدعفونی و از تماس پوست به پوست با دیگران خودداری کنید. جوش‌های خود را با دستکش، پیراهن آستین بلند و شلوار بپوشانید.
اشتباه ۴: آبله‌ی میمون یک عفونت مقاربتی (STI) است.
آبله‌ی میمون از طریق تماس جنسی انتقال نمی‌یابد. بنا بر گزارش CDC، این بیماری از طریق تماس نزدیک پوست با پوست فردِ آلوده که دارای بثورات پوستی است، پخش می‌شود؛ بنابراین، آبله‌ی میمون یک نوع ویروس است و از طریق تماس پوست با پوست که ممکن است حین رابطه‌ی جنسی رخ دهد، پخش می‌گردد.
این بدان معناست که اگر شخصی مبتلا به ویروس باشد، می‌تواند آن را در حین تماس با شخص دیگر در حین رابطه‌ی جنسی دهانی، مقعدی یا واژینال، همچنین با بوسیدن، در آغوش گرفتن یا دست دادن، پخش کند. دانشمندان هنوز برای درک این که آیا آبله‌ی میمون می‌تواند از طریق مایع منی، مایعات واژن، مدفوع یا ادرار منتقل شود یا خیر، تلاش می‌کنند، اما یک شخص باردار می‌تواند ویروس را به نوزاد خود منتقل کند.
اشتباه ۵: آبله‌ی میمون یک ویروس معلق در هوا است.
آبله‌ی میمون یک ویروس معلق در هوا نیست. این بیماری از طریق تماس مستقیم با فرد مبتلا، مانند بوسیدن، دست دادن، رابطه‌ی جنسی یا نوشیدن از یک فنجان منتقل می‌شود. آبله‌ی میمون یکی از ویروس‌هایی است که باید برای جلوگیری از آن به طور مکرر دست‌ها را شسته و سطوح را ضدعفونی کنیم. یکی از چالش‌هایی که در این بیماری با آن مواجه هستیم این است که ویروس به‌راحتی روی سطوح زندگی می‌کند. CDC پیشنهاد می‌کند که ویروس توانایی زندگی برای چند هفته تا یک ماه روی سطوح را دارد؛ بنابراین، یک فرد می‌تواند به‌راحتی از دست زدن به اشیاء، مانند صندلی توالت، ملحفه یا لباسی که توسط یک فرد آلوده استفاده شده است، به آبله‌ی میمون مبتلا شود.
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده شما مبتلا به آبله میمون هستید، تمیز و ضدعفونی کردن سطوح برای جلوگیری از سرایت آن اهمیت دارد. لباس‌ها و ملحفه‌های آلوده را با مواد شوینده‌ی ساده در آب گرم بشویید. همچنین، استفاده از دستکش برای تمیز کردن و مراقبت از شخص مبتلا به ویروس توصیه می‌شود اما دستکش آلوده را به صورت و یا بدن خود نزنید.
اشتباه ۶: واکسن آبله‌ی میمون به طور گسترده در دسترس همه است.
در حال حاضر، واکسن آبله‌ی میمون در دسترس همگان نیست. دو نوع واکسن وجود دارد که توانایی جلوگیری از آبله میمون را دارد، اما هم‌اکنون با کمبود این نوع واکسن مواجه هستیم. CDC پیشنهاد می‌کند، هر شخص که در معرض آبله‌ی میمون بوده یا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این نوع ویروس است، باید واکسینه شود. گروه‌های پرخطر شامل برخی کارکنان بهداشتی و افرادی هستند که در دو هفته‌ی گذشته در منطقه‌ای مبتلا به آبله میمون شریک جنسی متعددی داشته‌اند. دریافت واکسن در عرض چهار روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ممکن است از بروز علائم جلوگیری کند، در حالی که واکسن زدن در عرض چهارده روز تنها ممکن است علائم را کاهش دهد.
آزمایش PCR کرونا در ارومیه
ماهان، آزمایشگاه خصوصی انجام تست کرونا در ارومیه با دقت و سرعت بالا
اشتباه ۷: آبله میمون درمانی ندارد.
در حالی که هیچ درمان هدفمندی برای آبله‌ی میمون وجود ندارد، می‌توان آن را با داروهای ضد‌ویروسی، از جمله TPOXX، که برای درمان آبله استفاده می‌شود، درمان کرد.
اگرچه این داروهای ضد‌ویروسی به‌راحتی در دسترس نیستند، پیشنهاد می‌شود که برای اطلاع از درمان‌های موجود با پزشک یا بخش بهداشت محلی تماس بگیرید. همچنین، می‌توانید علائم آبله‌ی میمون را در خانه با مسکن‌هایی مانند ایبوپروفن یا استامینوفن و حمام بلغور جو دوسر مدیریت کنید. زخم‌های آبله‌ی میمون می‌توانند دردناک یا نامطلوب باشند، اما ابتلای شدید به این بیماری نادر است. بهبودی کامل برای اکثر افراد آلوده به آبله‌ی میمون محتمل است.
اما مانند بسیاری از ویروس‌ها، افرادی که دچار نقص ایمنی و یا مبتلا به بیماری‌هایی مانند HIV، ایدز، سرطان یا سایر بیماری‌ها هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آبله میمون می‌باشند.
اشتباه ۸: آبله میمون فقط جامعه LGBTQ+ را تحت تاثیر قرار می دهد.
هر شخصی قابلیت ابتلا به آبله میمون را دارد. بر اساس گزارش مجله‌ی پزشکی نیوانگلند، اگرچه آبله‌ی میمون یک بیماری مقاربتی نیست اما هم‌اکنون، افرادی که بیشترین خطر را برای ابتلا دارند، آقایانی هستند که با آقایان دیگر رابطه‌ی جنسی دارند. این آقا‌ها دارای چندین شریک جنسی هستند. همچنین، مردم نباید تصور کنند که این بیماری فقط در جامعه‌ی LGBTQ+ است، بلکه همه در معرض خطر ابتلا می‌باشند.
اشتباه ۹: آبله‌ی میمون باعث ویرانی بزرگی مانند کووید ۱۹ می‌شود.
آبله‌ی میمون در هوا معلق نیست، به سیستم تنفسی حمله نمی‌کند و به‌ندرت کشنده است. حتی با افزایش موارد مبتلا به آبله‌ی میمون، درصد مرگ‌‌ومیرها و بیماری‌های شدیدی را که در مراحل اولیه‌ی همه‌گیری کووید ۱۹ تجربه کردیم، مشاهده نمی‌کنیم.
با این حال، این یک نوع بیماری عفونیِ در حال گسترش است؛ بنابراین، باید از ظاهر آبله‌ی میمون، نحوه‌ی انتقال و چگونگی جلوگیری از ابتلا به آن آگاه باشید. یک جامعه‌ی آگاه و آماده برای مواجهه با بیماری که به‌سرعت در حال توسعه است، به بهترین وجه مجهز خواهد شد.
آزمایشگاه تخصصی ماهان ارومیه
آزمایشگاه ماهان فرهنگیان یکی از مراکز آزمایشگاهی پیشرفته و متمایز استان است که با در اختیار داشتن مجموعه بی‌نظیری از تجهیزات مدرن آزمایشگاهی، بکارگیری پرسنل فنی متخصص و بهره‌گیری از ظرفیت‌های داخلی و بین‌المللی در درمانگاه فرهنگیان واقع در خیابان کاشانی ارومیه در خدمت شهروندان گرامی و شهرهای همجوار قرار گرفته است.